ยุคแรก: 1951-1970 เศรษฐกิจเติบโตรวดเร็ว ผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนเพิ่มขึ้นชัดเจน   

• จำนวนผู้เสียชีวิตประจำปีเพิ่มขึ้นจาก 4,429 ราย ในปี 1951 เป็น 16,765 ราย ในปี 1970 หรือเกือบ 4 เท่า
• จำนวนรถเพิ่มขึ้นจากประมาณ 413,000 คัน เป็น 16,528,000 คัน
• ประชากรเพิ่มขึ้นจาก 87 ล้านคน เป็น7 ล้านคน หรือ 23%  
• GDP ของญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นจาก5 ล้านล้านเยน ในปี 1955 เป็น 75.3 ล้านล้านเยนในปี 1970 หรือเกือบ 9 เท่า นำมา ซึ่งการ เพิ่มขึ้นอย่างสูงของจำนวนการเป็นเจ้าของยานพาหนะ จึงเป็นสาเหตุหลักของแนวโน้มการเสียชีวิตที่เพิ่มขึ้นในขณะนั้น
• การพัฒนาด้านคมนาคมยังช้ากว่าการเติบโตทางเศรษฐกิจที่รวดเร็ว ความยาวถนนทั้งหมดเพิ่มขึ้นจาก 923,000 กิโลเมตร ในปี 1953 เป็น 1,024,000 กิโลเมตรในปี 1970 หรือน้อยกว่า 11% จากช่วง 17 ปี
• 1960 ออกกฎหมายการขนส่งทางบก (Road Transportation Law) การจำกัดแอลกอฮอล์สำหรับผู้ขับขี่ถูกระบุภายใต้กฎหมายนี้
• 1963 การสร้างความแน่นอนของความปลอดภัยทางถนน ถูกระบุไว้ในมาตรา 2 ของกฎหมายรัฐบาลท้องถิ่น ว่าด้วยภารกิจของรัฐบาลท้องถิ่น
• 1966 ออกกฎหมายมาตรการฉุกเฉิน (Emergency Measures Law) ว่าด้วยบทบัญญัติของสิ่งที่จะอำนวยให้เกิดความปลอดภัยทางถนน (Provision of Traffic Safety Facilities)
• 1970 ออกบทบัญญัติว่าด้วยการพัฒนาเส้นทางจักรยาน (Law For Provision of Bicycle Track Improvement)
• ข้อมูลเกี่ยวกับการติดตั้งสัญญาณไฟจราจร (traffic signals) ในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 พบว่าสัญญาณไฟจราจร ให้ผลอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการลดจำนวนอุบัติเหตุทางถนน กล่าวคือ อุบัติเหตุลดลง 31-64%, ผู้บาดเจ็บลดลง 32-75% และผู้เสียชีวิตลดลง 50-89%

ยุคที่ 2: 1970-1981 ความพยายามอย่างหนักของรัฐบาลญี่ปุ่น  

• จำนวนผู้เสียชีวิตลดลงไปที่ 8,719 ราย ในปี 1981 ประมาณครึ่งหนึ่งของจำนวนสูงสุดคือ 16,765 ราย
• ในปี 1970 จำนวนรถเพิ่มขึ้นเกิน 2 เท่า
• ประชากรเพิ่มขึ้น 13% GDP ขยายตัวเกือบ 5 เท่า แต่ความยาวของถนนเพิ่มขึ้นไม่ถึง 10%
• 1975 บังคับให้สวมหมวกกันน็อค
• 1981 ออกกฎหมายเพื่อการส่งเสริมให้มีเลนจักรยานที่ปลอดภัย และการจัดหาที่จอดจักรยาน (Law for promotion of safe use of bicycle lanes and provision of bicycle parking)

ยุคที่ 3: 1981-1992 เศรษฐกิจ ‘บูม’ อีกครั้ง รถเยอะขึ้น ตายเยอะขึ้นอีกครั้ง

• ญี่ปุ่นต้องเผชิญการค่อยๆเพิ่มขึ้นของผู้เสียชีวิตอีกครั้ง แม้จะมีความพยายามอย่างต่อเนื่องจากทุกภาคส่วน เช่น รัฐ อุตสาหกรรม สถาบันการศึกษา และประชาชนทั่วไป
• แม้ว่าตัวเลขผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นประมาณ 500 ราย ในช่วงครึ่งแรกของยุค (1981-1986) แต่ในช่วงครึ่งหลังกลับเพิ่มขึ้นกว่า 2,000 ราย
• 1985 มีการบังคับให้ต้องคาดเข็มขัดนิรภัย- ช่วงครึ่งหลัง เป็นช่วงเวลาที่เรียกว่า Bubble Economy Period ซึ่งเป็นช่วงที่ GDP ขยายตัวจาก 260 ล้านล้านเยน ในปี 1981 เป็น 471 ล้านล้านเยน ในปี 1992 หรือเพิ่มขึ้นมากกว่า 8 เท่า และจำนวนรถเพิ่มขึ้นจาก 37 ล้านคันในปี 1980 เป็น 62 ล้านคันในปี 1992 หรือเพิ่มขึ้นเกือบ 1.7 เท่า เป็นเหตุให้ระยะทางโดยรวมของการสัญจรทั้งประเทศเพิ่มขึ้น อาจเป็นปัจจัยที่ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของจำนวนอุบัติเหตุทางถนน

Municipal = ถนนในเขตเทศบาล, Prefectural = ถนนในเขต อบจ., National = ทางหลวง, Urban Expressway = ทางด่วนในเมือง, Expressway = ทางด่วน, fatality = เสียชีวิต, # accidents [hundreds] = อุบัติเหตุ [xร้อย] กร๊าฟแท่ง: ระยะทางรวมของรถทั้งประเทศได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ (จำนวนกิโลเมตร [xล้าน] ที่รถทั้งประเทศญี่ปุ่นวิ่ง) [หมายเหตุ: สถิติระยะทางต่อปีในญี่ปุ่นได้เปลี่ยนแปลงวิธี (method) ในการประมาณตัวเลขและการสำรวจในปี 1987 และ 2010 ทำให้ไม่สามารถจัดทำสถิติปี 1999 และหลังจากนั้น]

ยุคที่ 4: 1992-ปัจจุบัน จำนวนการเสียชีวิตทางถนนประจำปีลดลงอย่างต่อเนื่อง

• ปี 2002 ลดลงมาที่ 8,396 ราย ซึ่งต่ำสุดหลังจากที่เคยต่ำระดับนี้ในปี 1981 = 8,719 ราย
• ปี 2000 ต้องมีที่นั่งสำหรับเด็กทุกคนที่อายุต่ำกว่า 6 ปี
• ปี 2015 การจะได้ใบขับขี่รถยนต์ จะต้องฝึกภาคปฏิบัติถึง 34 ชั่วโมง แถมต้องเข้าอบรมเกี่ยวกับกฎหมายและกลศาสตร์ยานยนต์ (vehicle mechanics) เป็นเวลาถึง 26 ชั่วโมง ถึงจะได้ใบขับขี่แบบทั่วไป ตามระเบียบปฏิบัติของกฎหมายจราจรทางบก (Road Traffic Law)