ฉันได้จัดวางหน้ากากนั้นที่ห้องของฉัน อันที่จริงแล้ว ฉันเป็นคนรักหน้ากากมาก ฉันมีหน้ากากอยู่หลายชนิด เริ่มจากหน้ากากรูปสัตว์ อาทิเช่น ลิง ม้า สุนัข ไก่ แมว สิงโต ยีราฟ ปลา หนู งู หนอน ไปจนถึงหน้ากากที่เสมือนมนุษย์ที่มีจมูกโด่ง มีหนวดเครายาว หัวล้าน มนุษย์ตัวตลก ผมหนา ริมฝีปากกว้าง และยังมีแบบหน้ากากอีกหลายชนิด

จริงๆ ฉันเป็นผู้ที่รักหน้ากาก

แม้กระทั้งภรรยาและลูกของฉันก็รู้งานอดิเรกของฉันแล้ว ดังนั้น พวกเขาไม่เคยต่อว่าหากฉันได้ใส่หน้ากากในทุกมุมของบ้าน เริ่มจากห้องนอน ห้องรับแขก ห้องรับประทานอาหาร ห้องครัว ห้องน้ำ โรงรถ ไปจนถึงสถานที่ล้างทำความสะอาด

จริงๆ ฉันเป็นผู้ที่รักหน้ากาก

ทุกที่ที่ฉันไป ฉันมักเอาหน้ากากของฉันไปด้วย ไปที่ทำงานของฉัน ไปส่งลูกของฉันที่โรงเรียน ไปโรงแรม ไปบาร์ ไปที่สนามเด็กเล่น ไปร้านหนังสือ ไปบ้านพ่อแม่ของฉัน ไปบ้านพ่อแม่ภรรยาของฉัน ไปบ้านพี่ของฉัน ไปบ้านลุงของฉัน

จริงๆ ฉันเป็นผู้ที่รักหน้ากาก

ด้วยความรักที่มีต่อหน้ากากช่างมากมายเหลือเกิน จนกระทั่งฉันบูชามัน ไม่ว่าผู้คนจะพูดอะไร สิ่งสำคัญสำหรับฉันคือหน้ากากเหล่านี้มีค่ามาก

จริงๆ ฉันเป็นผู้ที่รักหน้ากาก

แต่จริงๆ แล้วนี่เป็นความลับ ดังนั้นอย่าบอกใครหน้าไหนเชียวนะ ฉันสามารถเปลี่ยนรูปแบบได้มากมาย ฉันสามารถเปลี่ยนแปลงร่างทันที เมื่อฉันใส่หน้ากากเหล่านั้น ถ้าหากฉันสวมใส่หน้ากากลิง แน่นอนฉันก็จะกลายเป็นลิง ถ้าหากฉันสวมใส่หน้ากากไก่ แน่นอนฉันก็จะกลายเป็นไก่ เฉกเช่นนั้นแหละเรื่อยๆ ไป แต่ บ้าจริงๆ!

อีกครั้ง นี่เป็นความลับ! และอย่าได้บอกใครเชียวนะ!

นักเขียน: Santi Ayuni Lestari
ชื่อเรื่องเดิม: Topeng (pp. 23-24)
ชื่อหนังสือ: Istriku Nggak Perawan (ภรรยาผมเสียบริสุทธิ์แล้ว) 2011 (Pohon Cahaya)